




Ana
Sayfa
Demokrasi
Dikkat Çekenler
Önce Demokrasi
AB Yolunda
Haklarımız
Savaşa Hayır
Sivil Toplum
Sivil Anayasa
Minidev'in Amacı
Kültür
K Dergisi
Kültür-Sanat
Çevre
Gey-Lezbiyen Kültürü
L.G.B.T.T Yazıları
Alternatif Tıp
Başucu Yazıları
Cinsel Yaşam
Doğan Cüceloğlu İle İletişim Dünyası
Farklı Renkler, Farklı Kültürler
Süryani Kültürü
Yahudi Kültürü
Ermeni Kültürü
Rum Kültürü
Diğer
Minidev'de yazmak ister misiniz?
Reklamlarınız İçin
İletişim
YAZARLAR
|


Çocuk
Haklarına Dair Sözleşme

Birleşmiş
Milletler Genel Kurulu Tarafından 20 Kasım 1989 tarihinde kabul edilmiştir.
Çocukların temel hak ve özgürlüklerini güvence altına alan Birleşmiş
Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi ülkemizde; 17, 29
ve 30. maddelerine çekince konarak
11 Aralık 1994 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiştir.

ÖNSÖZ
Bu Sözleşmeye Taraf Devletler;

Birleşmiş
Milletler Antlaşmasında ilan edilen ilkeler uyarınca insanlık ailesinin
tüm üyelerinin, doğuştan varlıklarına özgü bulunan haysiyetle birlikte
eşit ve devredilemez haklara sahip olmalarının tanınmasının, dünyada özgürlük,
adalet ve barışın temeli olduğunu düşünerek,

Birleşmiş
Milletler halklarının, insanın temel haklarına ve bireyin, insan olarak
taşıdığı haysiyet ve değere kesin olan inançlarını Birleşmiş Milletler
antlaşmasında bir kez daha doğrulamış olduklarını ve daha geniş bir özgürlük
ortamında toplumsal ilerleme ve daha iyi bir yaşam düzeyi sağlama yolundaki
kararlılıklarını hatırda tutarak,

Uluslararası
İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nde, Birleşmiş Milletler'in çocukların
özel ilgi ve yardıma hakkı olduğunu ilan ettiğini anımsayarak,

Toplumun
temel birimi olan ve tüm üyelerinin ve çocukların gelişmeleri ve esenlikleri
için doğal ortamı oluşturan ailenin toplum içinde kendisinden beklenen
sorumlulukları tam olarak yerine getirebilmesi için gerekli koruma ve
yardımı görmesinin zorunluluğuna inanmış olarak,

Çocuğun
kişiliğinin tam ve uyumlu olarak gelişebilmesi için mutluluk, sevgi ve
anlayış havasının içindeki bir aile ortamında yetişmesinin gerekliliğini
kabul ederek,

Çocuğun
toplumda bireysel bir yaşantı sürdürebilmesi için her yönüyle hazırlanmasının
ve Birleşmiş Milletler antlaşmasında ilan edilen ülküler ve özellikle
barış, değerbilirlik, hoşgörü, özgürlük, eşitlik ve dayanışma ruhuyla
yetiştirilmesinin gerekliliğini gözönünde bulundurarak,

Çocuğa
özel bir ilgi gösterme gerekliliğinin, 1924 tarihli Cenevre Çocuk Hakları
Bildirgesi'nde ve 20 Kasım 1959 tarihinde Birleşmiş Milletler Teşkilatı
Genel Kurulu'nca kabul edilen Çocuk Hakları Bildirisi'nde belirtildiğini
ve İnsan Hakları Evrensel Bildirisi'nde, Medeni ve Siyasal Haklar Uluslararası
Sözleşmesi'nde (özellikle 23 ve 24 üncü maddelerinde) ve Ekonomik, Sosyal
ve Kültürel Haklara İlişkin Uluslararası Sözleşme'de (özellikle 10' uncu
maddesinde) ve çocukların esenliği ile ilgili uzman kuruluşların ve uluslararası
örgütlerin kurucu ve ilgili belgelerinde tanındığını hatırda tutarak,

Çocuk
Hakları Bildirisi'nde de belirtildiği gibi 'çocuğun gerek bedensel gerek
zihinsel bakımdan tam erginliği ulaşmamış olması nedeniyle doğum sonrasında
olduğu kadar, doğum öncesinde de uygun yasal korumayı da içeren özel güvence
ve koruma gereksiniminin bulunduğunu' hatırda tutarak,

Ulusal
ve Uluslararası düzeyde çocukları aile yanına yerleştirme ve evlat edinmeye
de özel atıfta bulunan Çocuğun Korunması ve Esenliğine İlişkin Toplumsal
ve Hukuksal İlkeler Bildirisi; Çocuk Mahkemelerinin Yönetimi Hakkında
Birleşmiş Milletler Asgari Standart Kuralları (Beijing Kuralları) ve Acil
Durumlarda ve Silahlı Çatışma Halinde, Kadınların ve Çocukların Korunmasına
İlişkin Bildirinin hükümlerini anımsayarak,

Dünyadaki
ülkelerin tümünde çok güç koşullar altında yaşayan ve bu nedenle özel
bir ilgiye gereksinimi olan çocukların bulunduğu bilinci içinde,

Çocuğun
korunması ve uyumlu gelişmesi bakımından her halkın kendine özgü geleneklerinin
ve kültürel değerlerinin taşıdığı önemi gözönünde tutarak,

Her
ülkedeki, özellikle gelişmekte olan ülkelerdeki çocukların yaşama koşullarının
iyileştirilmesi için uluslar arası işbirliğinin taşıdığı önemin bilincinde
olarak,

Aşağıdaki
kurallar üzerinde anlaşmaya varmışlardır.

Madde
1 Bu sözleşme uyarınca çocuğa uygulanabilecek olan kanuna göre daha
erken yaşta reşit olma durumu hariç, onsekiz yaşına kadar her insan çocuk
sayılır.
Madde 2 a) Taraf Devletler, bu Sözleşmede yazılı olan hakları
kendi yetkileri altında bulunan her çocuğa, kendilerinin ana babalarının
veya yasal vasilerinin sahip oldukları ırk, renk cinsiyet, dil, siyasal
ya da başka düşünceler, ulusal, etnik ve sosyal köken, mülkiyet, sakatlık,
doğuş ve diğer statüler nedeniyle hiçbir ayrım gözetmeksizin tanır ve
taahhüt ederler.
b) Taraf Devletler, çocuğun ana-babasının, yasal vasilerinin veya
ailesinin öteki üyelerinin durumları, faaliyetleri, açıklanan düşünceleri
veya inançları nedeniyle her türlü ayrıma veya cezaya tabi tutulmasına
karşı etkili biçimde korunması için gerekli tüm uygun önlemleri alırlar.
Madde 3 a) Kamusal ya da özel sosyal yardım kuruluşları, mahkemeler,
idari makamlar veya yasama organları tarafından yapılan ve çocukları ilgilendiren
bütün faaliyetlerde, çocuğun yararı temel düşüncedir.
b) Taraf Devletler, çocuğun ana-babasının, vasilerinin ya da kendisinden
hukuken sorumlu olan diğer kişilerin hak ve ödevlerini de göz önünde tutarak,
esenliği için gerekli bakım ve korumayı sağlamayı üstlenirler ve bu amaçla
tüm uygun yasal ve idari önlemleri alırlar.
c) Taraf Devletler, çocukların bakımı veya korunmasından sorumlu
kurumların, hizmet ve faaliyetlerin özellikle güvenlik, sağlık, personel
sayısı ve uygunluğu ve yönetimin yeterliği açısından, yetkili makamlarca
konulan ölçülere uymalarını taahhüt eder. Madde 4 Taraf Devletler, bu
Sözleşmede tanınan hakların uygulanması amacıyla gereken her türlü yasal,
idari ve diğer önlemleri alırlar. Ekonomik, sosyal ve kültürel haklara
ilişkin olarak, Taraf Devletler eldeki kaynaklarını olabildiğince geniş
tutarak, gerekirse uluslararası işbirliği çerçevesinde bu tür önlemler
alırlar. Madde 5 Taraf Devletler, bu Sözleşmenin çocuğa tanıdığı haklar
doğrultusunda çocuğun yeteneklerinin geliştirilmesi ile uyumlu olarak,
çocuğa yol gösterme ve onu yönlendirme konusunda ana-babanın, yerel gelenekler
öngörüyorsa uzak aile veya topluluk üyelerinin, yasal vasilerinin veya
çocuktan hukuken sorumlu öteki kişilerin sorumluluklarına, haklarına ve
ödevlerine saygı gösterirler.
Madde 6 a) Taraf Devletler, her çocuğun temel yaşama hakkına sahip
olduğunu kabul ederler.
b) Taraf Devletler, çocuğun hayatta kalması ve gelişmesi için mümkün
olan azami çabayı gösterirler.
Diğer
yazılar için tıklayın
|

HAKLARIMIZ

İNSAN
HAKLARI EVRENSEL BİLDİRGESİ

ÇOCUK
HAKLARI SOZLEŞMESİ

SİZ
NE
YAPABİLİRSİNİZ?

AİHM
Yazarlar

Merih
Akalın

Zehra Akdoğan

Cengiz Aktar

Uğur Alper

Orhan Bahçıvan

Dr. Arı Balcı

Rüstem Batum

Şabo Boyacı
 
Doğan Cüceloğlu

Şuayip Dağıstanlı

Dilek Dalaklı

Önal Demirci

Tuğrul Eryılmaz

Aynur Gedik

Dr. Mehmet Gürsel

Hakan Kuyucu

Sevin Okyay

Hakan Onum

Dr. Erhan Özer

Dr. Ender Saraç

Robert Schild

Cem Şen

Aykut Tankuter

Umur Talu

Anna Turay

Metin
Yahya Üster

Aret Vartanyan

Dr. Nesrin Yetkin

Erol
Yurderi
Servisler
YENI Okurdan

Bizi desteklemek
İster misiniz?

Yardım

E-posta

Favorilerinize
Ekleyin

miniDEV'i
Tavsiye Et

İletişim

miniDEV'i
Ana Sayfanız yapın
|