|
GLK
Editörü'nden... Güncelleme:19.09.2000
AİLEYE
AÇILMA
İki hafta önceki yazımda söz verdiğim gibi, aile - eşcinsel evlat
ilişkilerini ele alarak, kaldığımız yerden devam ediyoruz.
Ailesi gey olduğunu bilmeyen 17-18 yaşlarında bir arkadaşım dışarı
çıkmaya hazırlanırken ayna karşısında küpesini düzeltmektedir. Kıyafetlerini
ve küpe takmasını biraz "aşırı" bulan annesi çocuğa: "Evladım iyi
hoş da bari baban evdeyken böyle yapma. Adamcağız senin durumuna
çok üzülüyor zaten." Arkadaşım şaşırmış: "Ne durumu?" diye sormuş.
Annesi: "Aman canım, biliyorsun işte, eşcinsel olmana." Çocuk dumura
uğramış: "Babam nerden biliyor eşcinsel olduğumu?" Cevap daha da
dumura uğratıcı: "E ben söyledim!" Zavallı çocuğun başı dönmeye
başlamış: "Anne peki sen nerden biliyorsun?!"
Fıkra gibi değil mi? Çocukcağız saklamak için binbir sıkıntıya girerken
aslında ailesi olan bitenin farkında ve olayı esas bilen tabii ki
anne. Anneler her zaman farkındadır ama bir türlü kabullenmezler
ve bu konuda konuşmak istemezler. Hissettikleri halde bu hisleri
kendi kendilerine inkar edip çocuklarının mutlu bir yuva kuracağı
günlerin hayaliyle yaşarlar.
Ailelerin en büyük kaygısı, durumu kendi içlerinde kabullenebilmekten
çok "konu komşunun, akrabaların" ne diyeceğidir. Derinlemesine düşünmeden
önce çevreyi evlatlarından daha fazla önemseyebilirler ve "tamam
biz seni kabul ediyoruz ama amcanlar bilmesin aman!" tavrına dönüşür.
Olsun, bu da bir aşamadır. Birçok insan eşcinsel olduğu için evden
kovuluyor.
Tabii bir de eşcinsel olduğu öğrenilir öğrenilmez karantinaya alınan
gençler var. Tutucu bir aile genç kızlarına nasıl davranırsa eşcinsel
genç de aynı muameleye "maruz" kalıyor. Evden okula, okuldan eve
ya da sadece ev ve ev döngüsüne mahkum ediliyor. Herhangi "ahlâksız"
bir eyleme karışması engelleniyor.
Yurt dışında gey-lezbiyenlerin anne babaları, kardeşleri ve arkadaşlarının
kurduğu dernekler, gruplar var. Eşcinseller toplum baskısı sonucu
nasıl bir araya gelme ve terapi ihtiyacı duyuyorlarsa, bu gerçekle
yüzleşmeye çalışan gey-lezbiyen yakınları da bir araya geliyor ve
bu süreçte yol kat etmiş olanlar ötekilere yardım ediyor. Türkiye'de
de gey-lezbiyen örgütlenmesi kadar, böyle bir oluşum da gerekli.
Eşcinsel çocukları olan aileler birbirlerini tanıdıklarından o kadar
çok ortak nokta bulacaklar ki, bu süreçte yalnız olmadıklarını anlayıp
rahatlayacaklar.
Neşeli kalın.
Uğur
Alper
Diğer
yazıları için tıklayın
|
