Anlamlı ve doyumlu bir yaşam yolunda, basamak taşları...

Kişinin niyeti, motivasyonu onun bilincinin, algılamasının yapısını oluşturur. (Savaşçı, s.75).

Evrensel doğrulara ters düşen paradigmalar başarısızlık ve bunalım getirir. (İyi Düşün Doğru Karar Ver, s. 134).

Evrensel doğrulara ters düşen paradigmalar başarısızlık ve bunalım getirir. (İyi Düşün Doğru Karar Ver, s. 134).

Çiftçinin doğrusu zaman ve mekâna bağlı değildir. Çiftçinin doğrusu, doğanın içinde var olan süreçleri temel alır. (İçimizdeki Biz, s. 179).

Bitkinin suya, toprağa ve güneşe gereksinmesi olduğu gibi, çocuğun da sevilmek, değerli görülmek, güvenilmek gibi temel gereksinmeleri vardır. Temel gereksinmeleri karşılanmayan çocuk, kendi öz varlığından utanç duyar. (İçimizdeki Çocuk, s. 115) ...

Bütün kötülüklerin anası, bütün yanlışlıkların ve geriliklerin kaynağı gerçeğe saygısızlıktır. (Savaşçı, s. 92)

Kaybetmekten korkan insan, daha çoğuna sahip olmak ister ki, sahip olduğu bazı şeyler kaybolursa, hiç olmazsa elindekiler geriye kalsın. (Savaşçı, s. 77).

Sorunlar, kendilerini ortaya çıkaran düşünce düzeyinde çözülemez. Kalıplanmışlığın yarattığı sorunları kişi ancak gelişerek çözebilir (İyi Düşün Doğru Karar Ver, s. 157)

Sağlıklı ve dengeli bir yaşamda İç Çocuğunuzun cıvıltı dolu sesini duyabilirsiniz (İçimizdeki Çocuk, s. 172).

Yaşamda hiçbir şey bir başka şeyi tek yönde etkilemez, karşılıklı bir etkileşim vardır (Savaşçı, s. 264).

Sağlıksız ailelerdeki mutsuz anne ve baba, kişisel becerileri ve girişimleriyle kendi gereksinimlerini karşılayamadıkları için, bu gereksinimleri karşılamada çocuklarını araç olarak kullanırlar (Yetişkin Çocuklar, s.91).

Dünya, bize kendimizi yansıtan bir aynadır. Onu olduğu gibi değil, olduğumuz gibi görürüz (İyi Düşün Doğru Karar Ver, s. 81).

Gelişmiş insan kullandığı gözlüğü kendi yaratır; ve bunun farkındadır. Kalıplanmış insan başkalarının gözlüğünü kullanır; ve bunun farkında değildir. (İyi Düşün Doğru Karar Ver, s. 205).

Yaşam enerjinizin kaynağı sizin özünüz. Kendi özünüzden koptuğunuz zaman şevkiniz kalmaz. (Savaşçı, s. 37).

Duyan, düşünen, yaratan insanlarını utanca boğmaya çalışan toplumlar iç dünyaların getireceği özgürlükten korkan toplumlardır. (İçimizdeki Çocuk, s. 122).

Gelişmiş insan kendi öyküsünün bir başkasının gerçeği olmadığını bilir. (İçimizdeki Biz, s. 119).

Bir aracın sürücüsü, yolda kendinden başka araç yokmuş gibi davranırsa kaza yapar. Bir kişi konuşurken, karşısındakini nasıl etkilediğini düşünmeden, bilinçsiz davranırsa, onur kırar. (Yeniden İnsan insana, s. 17).

Dış merkezli kişi aynı yastığa baş koyduğu eşine bile, iç dünyasını açamaz; yabancı ve yalnız biridir (Yeniden İnsan İnsana, s. 137).

Hapishanede olduğunuzu farkettiğiniz an, SAVAŞÇI olma yolunda ilk adımı atmış olursunuz (Savaşçı, s. 23).

Gelişmiş insanın kendi özüyle olan ilişkisi, dış dünya, toplum ve başkalarının beklentileriyle olan ilişkisinden daha baskındır (Yetişkin Çocuklar, s.25).

Paradigma değişikliği yapılmadan davranış ve tutumda yapılan değişiklikler yüzeysel ve kısa süreli olur. Bu demek oluyor ki, "kalıplanmış" birine zorla gelişmiş biri gibi davranmayı bir derece öğretebiliriz; ne var ki, bu davranış yüzeysel ve kısa süreli olmaya mahkumdur (İyi Düşün Doğru Karar Ver, s. 80).

Kişinin huzursuzluğu, mutsuzluğu, gerginliği, sıkıntısı, depresyonu onu uyandırmaya çalışan önemli dostlarıdır (Savaşçı, s. 33).

Etkili insan işleri doğru yapmanın yanı sıra doğru işleri yapmaya önem verir. (İçimizdeki Biz, s. 161)

Yaşamdaki en büyük yenilgi kolları sıvayarak girişim yapmayı bırakmaktır. (İçimizdeki Biz, s. 121)

Çiftçinin uyması gereken doğa kuralları olduğu gibi, yaşamının anlamlı, doyumlu, sağlıklı ve coşkulu olması için insanın uyması gereken doğa kuralları vardır. (İyi düşün Doğru Karar Ver, s. 129-130)

Olgun insan kendini değerli bulur, kendine saygısı vardır ve kendini olduğu gibi kabul eder. (Yetişkin Çocuklar, s. 159)

İç dünyasıyla ilişkisi kopan insanın, yaşamın en önemli enerji kaynağıyla ilişkisi kesilmiş olur; cansız, şevksiz ve ruhsuz bir ömür sürer (İçimizdeki Çocuk, s. 151).

Toplumun gelecekteki sağlığı, çocukların zihinlerini ve gönüllerini geliştirmede yatar (Savaşçı, s. 93).

Kalıplanmış insan, psikolojik bakımdan zaten çok yalnız. Onun için sosyal bakımdan yalnız kalmak istemez. Çevresinde sürekli insan bulundurmak ister (Yetişkin Çocuklar, s. 40).

Ben acizim, kendi yaşamımdan sorumluluk alamam diyene yaşam mutlaka bir çoban bulur (İçimizdeki Biz, s. 32).

Değer kaybı bir hastalıktır; bir tek insanın değerini kaybetmesi ile başlar ve tüm topluma yayılır (İçimizdeki Biz, s. 249).

Gerçek iletişim sözümüzle değil, özümüzle kurduğumuz iletişimdir (Yeniden İnsan İnsana, sayfa 15).

Anlamsız ve mutsuz bir hayat mı istiyorsun: Kendi özünü değil, başkalarının öyküsünü yaşa! (İyi Düşün Doğru Karar Ver, s. 200)

Karşınızdakine değer verir, güvenir ve açık olursanız, karşınızdaki de size değer verir, güvenir ve açık olur (Yeniden İnsan İnsana, s. 165).

Öfke tutkunluğu olan kişi sürekli kızgındır; her an, her yerde, herkese kızgındır. Bu duyguyla o kadar doludur ki, başka hiçbir duygunun yaşamında yer alması olanağı yoktur. (İçimizdeki Çocuk, s. 135).

Biz Bilinci içinde ilişki kuran insan yalnız değildir; o gönlü coşkun, yaşamı anlamlı, umutlu bir kişidir (Yeniden İnsan İnsana, s. 12).

İnsanı ve onun davranışını büyük bir sistemin parçası olarak düşündüğümüzde Biz Bilinci'ne ulaşırız (İçimizdeki Biz, s. 47).

Balığın okyanusta yaşadığı gibi biz insanlar da kültür okyanusu içinde yaşarız. Bu kültür okyanusunda birçok inançlar, varsayımlar, felsefi mesajlar bize zaman içinde, biz farkında varmadan verilir, öğretilir. (Savaşçı, s. 140)

Değerlerden kaynaklanan güç, insanı ezmeyen, insan onurunu küçültmeyen, aksine insan onurunu yücelten bir güçtür. (Savaşçı, s. 150)

Birin değeri olmadan, birlerden oluşan bütünün değerini oluşturmak olanaksızdır (İçimizdeki Biz, s. 93)

Çocukların, anne ve babaları tarafından kabul edilmesi, sevilip desteklenmesi, başka hiçbir kimsenin yapamayacağı kadar onları mutlu eder ve doyurur. (İçimizdeki Çocuk, s. 55)

Yaşamının bilincinde olan kişi kendini kendisiyle, ailesiyle, mahallesiyle, kasabasıyla, ülkesiyle, dünyasıyla ve tüm evrenle ilişki içinde görür (İyi Düşün Doğru Karar Ver, s. 9)